Verslag Duurzaamheidscafe 7 november 2012
Woensdag 7 november vond het tweede duurzaamheidscafé plaats. Dit café is een initiatief van enkele PvdA leden (Simone, Micha en Pascal) en Alix. Zij willen met het café een ontmoetingsplek zijn voor Amsterdammers die iets met duurzaamheid doen en elkaar willen inspireren. Tijdens dit café stond het thema voedsel centraal. Daarvoor waren Natascha Hagenbeek (van i can change the world with my two hands), Sarriel Taus (oprichter Fifteen en de ZuiderMRKT) en Joris Lohman (Slow Food) uitgenodigd. Een dynamische avond en spannende discussies waren het gevolg.
Natascha raakte geïnspireerd door de community gardens die zij bezocht in de Verenigde Staten. Als kunstenaar voelde zij aan dat ook in Nederland behoefte was aan deze wijze van collectief beheer. In Bos en Lommer startte zij een bewonersinitiatief in het kader van de wijkaanpak en toverde zij een braakliggende speelplaats in een woonblok om in een levendige omgeving waar groente verbouwd wordt. De grond wordt bewerkt door de omwonenden die zo gezamenlijk hun eigen groenten produceren. Een prachtige manier om de lokale voedselketen te visualiseren. Op 1 december opent Natascha het eerste winkelpand waarin de groenten uit de gemeenschappelijke tuin verkocht zullen gaan worden.
Het begon met een idee op een bierviltje, het leidde tot enquêtes onder de buurtbewoners in Zuid en eindigde via omwegen (en vele ambtelijke loketten) met een corporatie van buurtbewoners die vrijwillig achter de marktkramen staan. Dat is wat Sarriel met enkele anderen heeft opgezet; de ZuiderMRKT. Hij benadrukte dat het opzetten van een markt in Amsterdam met de nodige bureaucratie gepaard gaat. Het stadsdeel (Zuid) was niet bijzonder happig en sleepte de verordening erbij. Niet bepaald een reactie waar je als ondernemende inwoner op zit te wachten. Helemaal wonderlijk wanneer je alleen wilt dat het stadsdeel meedenkt en niet om geld zit verlegen. Uiteindelijk kwam hij dan toch echt de markt, met producten uit de buurt van Amsterdam, een corporatie van 500 gezinnen en 1 boer (in opleiding) in dienst. Sarriel gaf aan dat het fun element van wezenlijk belang is. Uiteraard moet het voedsel van uitstekende kwaliteit zijn, maar het moet een mooi gevoel geven om deel te kunnen uitmaken van zo’n mooi project.
De slowfood beweging van Carlo Petrini is een grote internationale beweging met meer dan 100.000 leden. In Nederland heeft de beweging te maken met een nogal verouderd ledenbestand. Joris zag dit als een uitdaging. Hij ziet de beweging als interdisciplinair (cultuur, boeren, wetenschap) en niet dogmatisch. Biologisch voedsel is niet heilig. Het streven van de beweging is om mensen te verbinden om zo tot nieuwe inspirerende ontwikkelingen te komen in de wereld van voedsel. Slowfood heeft een eigen academie waarin het met aanstormend voedseltalent de boer op gaat. Ook daar speelt het interdisciplinaire karakter een grote rol. Aan de academie nemen biologisch dynamische boeren, leden van de Land en Tuinbouw Organisatie (LTO) en kunstenaars deel. Zo bouwt de beweging een sterk netwerk op. Daarnaast organiseert de beweging film festivals en uiteenlopende campagnes, zoals rondom het Europees Landbouwbeleid.
Na deze prikkelende verhalen was het woord aan de aanwezigen in het café. In drie groepjes spraken zij over de besproken onderwerpen. Het leverde waardevolle discussies op. Mensen van verschillende achtergronden (studenten Beta Gamma, eigenaren van moestuintjes en een medewerker van Natuur en Milieu-educatie) deelden hun visies op de toekomstige voedselketen. Het antwoord ligt helaas niet voor het oprapen. Biologisch boeren klinkt prachtig, maar er is gewoonweg te weinig grond op de wereld als we allemaal ons biefstukje willen eten. Komt het dan neer op een radicale cultuurverandering, waarin vlees eten weer een delicatesse wordt?
Meedoen? Mail naar redactieduurzaamheidscafe@gmail.com
