De ouderwetse Zondagswet wordt afgeschaft. Wettelijke bescherming van de zondagsrust is eigenlijk niet meer van deze tijd. Daar moet het echter niet bij blijven. Alle beperkingen van keuzes voor tijdsbesteding in het weekend moeten op de schop! Werken op zaterdag en zondag moet bijvoorbeeld minder uitzonderlijk worden.
Het is mij een raadsel waarom wij nog steeds een volledige werkweek van 38 uur in vijf werkdagen proberen te proppen. De week bestaat toch echt uit zeven dagen. Mensen die beroepen met onregelmatige werktijden uitoefenen zijn werken in het weekend al gewend. De beroepen met regelmatige werktijden, de zogenaamde 9-tot-5 banen, moeten ook volgen.
De werkweek verspreiden over zeven dagen in plaats van vijf dagen brengt talloze voordelen met zich mee. Laten we beginnen met het standaardgezin met twee werkende ouders, twee jonge kinderen en een hond. Dit gezin wordt de komende tijd geconfronteerd met hogere kosten van de kinderopvang. Om geld te besparen willen de ouders hun kinderen minder vaak naar de kinderopvang brengen. Met het ouderschapsverlof komen de ouders al een heel eind, maar wat zou het mooi zijn als één van de ouders bijvoorbeeld de maandag kon inruilen voor werken op zondag. Nu hoeft het kind op maandag niet naar de kinderopvang; papa of mama heeft immers al gewerkt op zondag en is nu vrij op maandag! Door de werkweek ook over het weekend te verspreiden, kunnen ouders flexibel omspringen met de zorg voor hun kinderen. Zij kunnen vaker hun kinderen van school ophalen of brengen en hebben veel minder kinderopvang nodig.
Naast voordelen voor de gezinssituatie, zijn er ook voordelen voor de werkgever. Het is al eens eerder beargumenteerd door Daniel H. Pink (auteur van het boek Drive): geef werknemers meer autonomie over hun arbeidstijden en arbeidsomstandigheden. Dat bevordert immers hun intrinsieke motivatie. Gemotiveerde werknemers bevorderen weer de productie en kwaliteit van het werk dat zij afleveren. Flexwerken en thuiswerken zijn vandaag de dag buzzwords op de werkvloer. De mogelijkheid om minstens een weekenddag in te ruilen voor een doordeweekse dag past helemaal in het moderne denken over arbeidstijden en omstandigheden.
Daarom moeten we niet stoppen bij het intrekken van de Zondagswet. Hoewel de Arbeidstijdenwet al voorziet in werken in het weekend, is in die wet nog steeds de hoofdregel dat de werkgever de arbeid zodanig moet organiseren dat de werknemer op zondag geen arbeid verricht. Alleen als de bedrijfsomstandigheden dat noodzakelijk maken kunnen werkgever en werknemer afspreken dat er ook op zondag arbeid wordt verricht. Laten we ook deze wettelijke beperking de nek omdraaien. Als werkgevers en werknemers met elkaar goedvinden dat er ook op zaterdag en zondag gewerkt mag worden, dan moet dat gewoon kunnen. Ook als de bedrijfsomstandigheden dat niet noodzakelijk maken.
